Pewnego dnia w Miodowym Lesie, gdzie mieszkał Zajączek Chrupcio, świeciło słońce, a ptaki kwiliły wesoło. Chrupcio uwielbiał biegać po łąkach i bawić się ze swoimi przyjaciółmi Wiewiórką Basią i Sprytnym Jelonkiem. Od najmłodszych lat był on bardzo spokojnym zajączkiem, który nigdy się nie złościł i niczym nie denerwował. Ale tego dnia wszystko miało się zmienić i to już za chwilę.
- Ćwir, ćwir! - śpiewały ptaki.
- Pssst, pssst!- szumiały liście (powtórzcie razem dźwięki śpiewu ptaków i szumu liści).
Chrupcio, Basia i Jelonek spotkali się jak zwykle na polanie jak to mieli w zwyczaju.
- Hej, Chrupcio! Pobawmy się w chowanego! - zaproponowała Basia, skacząc z gałęzi na gałąź.
- Tak, to świetny pomysł! - zawtórował Jelonek, podskakując radośnie.
Zajączek Chrupcio również się ucieszył. Wszyscy zaczęli szukać swoich kryjówek, a Chrupcio zamknął oczy i liczył od jednego do dziesięciu (policzcie razem do dziesięciu). Gdy skończył, ruszył podekscytowany na poszukiwania przyjaciół.
Nagle, gdy Chrupcio zbliżał się do wielkiej sosny, usłyszał śmiech.(Znajdźcie na obrazku Basię i Jelonka)
- Hi, hi, hi! Ale się schowałem! - śmiał się Jelonek.
- No, na pewno nas nie znajdzie! - dodała Basia, chichocząc.
Chrupcio poczuł, że coś go zaczyna drażnić, nieprzyjemne uczucie rozchodziło się pośpiesznie po całym jego małym ciałku. Zaczął tupać łapkami:
- "Tup, tup, tup!" - rozbrzmiało echo jego małych łapek.
Wreszcie znalazł Basię i Jelonka, ale zamiast się ucieszyć, zajączek poczuł, że jego serce raz za razem bije już tylko mocniej i mocniej.
- Dlaczego się ze mnie śmiejecie?! - zapytał Chrupcio, a jego puchate uszka stanęły dęba.
Basia i Jelonek spojrzeli na Chrupcia zdziwieni.
- Ale my się nie śmialiśmy z ciebie, Chrupciu! Po prostu bawiliśmy się razem! - powiedziała Basia, próbując załagodzić sytuację.
Zajączek tupnął jeszcze raz, tym razem mocniej:
- "Tup, tup, tup!"
- Czuję złość! - krzyknął Chrupcio, czując, jak jego futerko drży.
- Złość to normalne uczucie, Chrupciu - powiedział Jelonek. - Każdy czasem się złości. Ważne jest, żeby wiedzieć, jak sobie z tym poradzić.
Basia usiadła obok Chrupcia i wzięła głęboki oddech:
- Słuchaj, kiedy się złościsz, spróbuj wziąć kilka głębokich oddechów. Pomoże ci to się uspokoić. Spróbujmy razem: wdech... wydech... (pooddychajcie razem)
Chrupcio zamknął oczy i wziął głęboki oddech.
- Wdech... wydech...- powtórzył za Basią.
Po kilku oddechach poczuł się lepiej. Jego serce przestało bić tak szybko, a łapki przestały tupać.
- Już Ci lepiej? - zapytała Basia z uśmiechem.
- Tak, dziękuję Ci przyjaciółko - odpowiedział Chrupcio, czując, że jego złość zniknęła. - Myślę, że czasem trudno jest panować nad złością, ale teraz wiem, jak to robić.
Zajączek Chrupcio, Wiewiórka Basia i Jelonek znów zaczęli się bawić, śmiejąc się i skacząc po polanie.
- Hahaha, teraz to ja was znajdę! - krzyknął Chrupcio z uśmiechem na twarzy.
- Tup, tup, tup! - wszędzie wokoło słychać było jego radosne tupnięcia.
I tak, dzięki swoim przyjaciołom, Chrupcio nauczył się, jak radzić sobie ze złością. Wiedział, że złość to normalne uczucie, ale teraz potrafił ją kontrolować.
A Miodowy Las znów wypełnił się śmiechem i radością.
- “Tup, tup, tup!” - dźwięk łapek Chrupcia rozchodził się po całym lesie.
Zajączek Chrupcio, Basia i Jelonek bawili się razem do zachodu słońca, a ich śmiech niósł się po całym lesie. Od tego dnia Chrupcio wiedział, że złość to tylko jedno z wielu uczuć, a z przyjaciółmi zawsze można znaleźć sposób, aby się uspokoić i znów cieszyć się wspólną zabawą.
Złość to emocja, którą czuje każdy z nas. Choć może być dla nas trudna, warto znaleźć sposób na przeżywanie jej. Zapytaj Taty lub Mamy, Cioci z przedszkola, bądź szkoły kiedy oni czują złość i jak sobie z nią radzą. Może wspólnie obmyślicie co Ty mógłbyś robić kiedy czujesz złość? Dzielcie się pomysłami i narysujcie lub zapiszcie je na kartce, powieś ją w widocznym miejscu tak abyś mógł sobie przypominać o sposobach na uporanie się ze złością.
Zapraszamy także do zakupienia kart pracy dla dzieci na temat emocji, kliknij tutaj, aby je zakupić.